Παιδί γνώριζες διαρκώς άτομα των οποίων η στάση σου φαινόταν αδιανόητη, τόσο που δεν έβρισκες τα λόγια να αντιδράσεις. Μεγαλώνοντας συνήθιζες στη σκέψη ότι δεν είναι δυνατόν να είναι ο κόσμος τόσο κακός όσο πιστεύεις και να καταφέρνει να λειτουργεί, ίσως εσύ να ήσουν αυστηρός κριτής τους...
Και τώρα που δυσκόλεψαν οι μέρες, ανακαλύπτεις έναν προς έναν, όλους αυτούς, να έχουν γίνει φανατικοί ιεροκήρυκες της εκμετάλλευσης ή ακόμα χειρότερα ναζιστές χρυσαυγίτες. Λυκάνθρωποι του Αδόλφου Χίτλερ. Τώρα πια ξέρεις ότι στους δρόμους κυκλοφορούν τέρατα.
Πρέπει να τα ακούμε τα παιδιά.
