Sigh NOW for Mumia

O Μουμία είναι αθώος ως προς τις κατηγορίες του 1982 που του επέβαλαν τη θανατική ποινή. Ολοι πλέον το παραδέχονται. Τα στοιχεία μιλάνε απο μόνα τους.

Ο Μουμία είναι ένας σπουδαίος μαρξιστής θεωρητικός και δημοσιογράφος που ενοχλεί τους ισχυρούς και θέλουν να απαλλαγούν απο την κριτική του σκέψη.

Τώρα, γι' άλλη μια φορά ο κίνδυνος άμεσης εκτέλεσης του είναι ορατός. Η υπογραφή μας είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι στην επίσημη διοργάνωση μιας πολιτικής δολοφονίας.

Sign HERE

Sigh NOW

http://www.petitiononline.com/Mumialaw/petition-sign.html

To Barack Obama

WE THE UNDERSIGNED petition you to speak out against the death penalty for Mumia Abu-Jamal, and all the men, women and children facing execution around the world. This ultimate form of punishment is unacceptable in a civilized society and undermines human dignity. (U.N. General Assembly, Moratorium on the Use of the Death Penalty, Resolution 62/149, Dec. 18, 2007; reaffirmed, Resolution 63/168, Dec. 18, 2008.)

Mr. Abu-Jamal, a renowned black journalist and author, has been on Pennsylvania’s death row for nearly three decades. Even though you do not have direct control over his fate as a state death-row inmate, we ask that you as a moral leader on the world stage call for a global moratorium on the death penalty in his and all capital cases. Mr. Abu-Jamal has become a global symbol, the “Voice of the Voiceless”, in the struggle against capital punishment and human-rights abuses. There are over 20,000 awaiting execution around the globe, with over 3,000 on death rows in the United States.

The 1982 trial of Mr. Abu-Jamal was tainted by racism, and occurred in Philadelphia which has a history of police corruption and discrimination. Amnesty International, winner of the Nobel Peace Prize, “determined that numerous aspects of this case clearly failed to meet international standards safeguarding the fairness of legal proceedings. [T]he interests of justice would best be served by the granting of a new trial to Mumia Abu-Jamal. The trial should fully comply with international standards of justice and should not allow for the reimposition of the death penalty.” (A Life In the Balance - The Case of Mumia Abu-Jamal, at 34, Amnesty Int’l, 2000; www. Amnesty.org/en/library/info/AMR51/001/2000.)

Νίκος Τότης

Τυχαίος Περαστικός. Τυχαίο Περιστατικό. Και Μεμονωμένο. Με 9 σφαίρες. Εξοστρακισμένες. Από Όπλα Αστυνομικών. Που Προορίζονταν Μόνο για τους Κακούς. Και πανηγύρισαν που τον έφαγαν τον 25χρονο Πατέρα ενός Βρέφους που Πέρασε Τυχαία. Και Χόρτασε τη Δίψα τους για Αίμα. Τώρα τα Μίντια Κρύβουν το Διάτρητο Πτώμα. Για το γενικότερο συμφέρον. Που είναι πάντα Μεμονωμένο. Και που πάντα Εξοστρακίζει.

Ginsberg Again

I failed to sleep with every bearded rosy-cheeked boy I jacked off over
My tirades destroyed no Intellectual Unions of KGB & CIA in turtlenecks
& underpants, their woolen suits and tweeds
I never dissolved Plutonium or dismantled the nuclear Bomb before my
skull lost hair
I have not yet stopped the Armies of entire Mankind in their march toward
World War III
I never got Heaven, Nirvana, X, Whatchamacallit, I never left Earth,
I never learned to die.

κρίσεις που κρατάνε ακόμα

1. Οι κρίσεις δεν προκύπτουν στον καπιταλισμό τυχαία, δηλαδή δεν είναι σαν τα φυσικά φαινόμενα που ανατρέπουν τις ζωές των ανθρώπων.
2. Οι κρίσεις αυτές, δεν σχετίζονται αιτιακά με το σύστημα παραγωγής παρά μόνο στις συνέπειές τους.
3. Οι κρίσεις αυτές του καπιταλισμού, όντας εσωτερικές σε αυτόν, έχουν προέλθει διαχειριστικά από τον ίδιο και εξαρτώνται απ’ αυτόν, αλλά οι συνέπειες τους είναι κοινωνικές.
4. Είναι κοινωνικές κρίσεις με τον τρόπο που ο καπιταλισμός ασυνείδητα προσδιορίζει τις ζωές των ανθρώπων.
5. Αυτές οι κρίσεις του, δεν τον αποδυναμώνουν ούτε όπως θέλουν αρκετοί να πιστέυουν τον αμφισβητούν, αντιθέτως χάρις σ’ αυτές ο καπιταλισμός επεκτείνεται, διευρύνει τις ανισότητες, αυξάνει την εκμετάλλευση, επανορίζει την παραγωγική διαδικασία.
6. Οι κρίσεις αν και αποτελούν αναγκαίο στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης αντιθέτως τείνουν να εμφανίζονται σαν μέρος μιας φυσικής ιστορίας της ανθρωπότητας. Μας λένε δηλαδή, ότι όπως ο κόσμος αντιμετώπισε τους παγετώνες και τις επιδημίες, έτσι και τώρα πρέπει να σταθεί απέναντι στη καταστροφή και να αγωνιστεί ενωμένος για να διασώσει ότι μπορεί να σωθεί. Αυτό που τελικά ο κόσμος καλείται να ξεπεράσει είναι τα κατώτερα όρια της κοινωνικής ευημερίας και αξιοπρέπειας. Δηλαδή ο καπιταλισμός δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αποτέλεσμα φυσικής επιλογής κάτι σαν την Δαρβινική εξέλιξη: παρουσιάζει τον εαυτό του έτσι, και αυτό καταφέρνει να εδραιώσει: η επιβίωση του ισχυρότερου έχει γίνει ρυθμιστικός κανόνας.
7. Η κρίση αυτοεπιβεβαιώνεται και γίνεται σταδιακά υπαρκτή. Δημιουργός της είναι η η γεννεσιουργός αιτία του ίδιου του καπιταλισμού (αιτία και αποτέλεσμα ) η επισώρευση υπεραξίας. Είτε θα ξεφορτωθούμε το κέρδος μια και καλή είτε κι αυτή η κρίση θα γίνει αποκλειστικά κοινωνική κρίση με προεκτάσεις στην «πραγματική οικονομία».
8. Φαινόμενα όπως ο τζόγος, η τοκογλυφία ή ο πυρετός του χρυσού μένουν εγεγραμένα στην δομή του καπιταλισμού αφού αποτελούν και στοιχεία επιβίωσής του. Από εκεί απέκτησε η κρίση το μικρό της όνομα – χρηματοπιστωτική (– η αλλιώς, σαν αργκό μοιάζει πλέον φετιχισμός). Φετιχισμός του χρήματος, του εμπορεύματος, της παραγωγής, του υπερκαταναλωτισμού και κυρίως του κέρδους. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα στηρίχθηκε σε υποσχέσεις υποσχέσεων, στην ελπίδα της αιώνιας προόδου, δηλαδή σε μεγάλες προσδοκίες.
9. Η χρηματοπιστωτική κρίση δεν θα είναι η τελευταία κρίση που θα προκαλέσει ο καπιταλισμός. Η αναμονή του θανάτου, που είναι εγγεγραμμένος στο νόμο της πτωτικής τάσης του κέρδους, είναι συνενοχή στη διαιώνιση της φρίκης.
10. Οι κρίσεις αποκαλύπτουν την ικανότητα των ανθρώπων να βάζουν ένα τέλος στη συσσώρευση της ίδιας τους της φρίκης. Τους συσπειρώνουν γύρω από την ελάχιστη ιδιοκτησία που έχουν και τους ωθούν να θέλουν την προάσπισή της με κάθε τίμημα. Το ασυνείδητο της ταύτισης σε όλο της το μεγαλείο.
11. Το αποτέλεσμα της ανατροπής δεν θα είναι το τέλος της ιστορίας ούτε το τέλος του κόσμου. Ως αντιουσιοκράτες επιθυμούμε να είναι ένα αποτέλεσμα που θα γεννηθεί με την ανατροπή και άρα μοναδικό σε μας και απρόβλεπτο. Η ενδέκατη θέση για τον Φόιερμπαχ περιλαμβάνει γενναιόδωρα και το καθήκον μας ως φιλοσόφων να συμβάλουμε στην αλλαγή που άλλοι θα επιφέρουν. Ας είμαστε γενναιόδωροι στα όνειρα και τις προσδοκίες μας. Στις μεγάλες προσδοκίες των καπιταλιστών η κοινωνία θα όφειλε να αντιτάξει τις δικές της.

Noemvris '08

sto dimitri k.

Γιατί δε μας ταΐζουν σφαίρες; (για όπλα έχουν πάντα λεφτά)

Οι απαιτήσεις των αγροτών ήταν παράλογες.

Οι απαιτήσεις όλων των εξασθενημένων από τη κρίση τάξεων ήταν παράλογες.

Η επανεθνικοποίηση του κεντρικού λιμανιού ήταν παράλογη.

Το να πάρουμε κάποτε σύνταξη ήταν παράλογο.

Μέχρι και το να στείλουν τους εθελοντές στην Αϊτή ήταν παράλογο.

Το να μειώσουν τους μισθούς στο φτηνότερο κράτος της Ευρώπης ήταν αναγκαίο.

Το να συρρικνώσουν το κράτος σε βαθμό ανυπαρξίας ήταν αναγκαίο.

Το να νομιμοποιήσουν το βρόμικο χρήμα (θέση ΛΑΟΣ, Μπερλουσκόνι) ήταν αναγκαίο.

Ήταν αναγκαία όλα αυτά. Για να βρουν λεφτά. Να αγοράσουν ΟΠΛΑ.

Γιατί είναι ο πρωθυπουργός που σέρνει το χορό της πατριωτικής έξαρσης εδώ και 4 μήνες.

Γιατί ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του ηλίθιου.

Ανίκανος να καλύψει μια ταμειακή ανωμαλία τόσους μήνες και ανάγοντάς τη σε πρόβλημα παγκόσμιας κλίμακας έχει κατορθώσει να δικαιώνει πλήρως τη προηγούμενη κυβέρνηση.

Αμέσως μετά τη πρωτοφανή επίθεση που εξαπέλυσε στο Ελληνικό κοινωνικό σύστημα, συμφώνησε την αγορά Γαλλικών Όπλων έναντι 2,5 δις. Το έπραξε την ώρα που ο κουρασμένος εργάτης υπολόγιζε πόσα χρόνια επιπλέον θα δουλέψει, πόσο επιπλέον φόρο θα πληρώσει, πόσο θα μειωθεί ο μισθός του. Τα καθεστωτικά μίντια, προφανώς για να προστατεύσουν τη ψυχική υγεία αυτού του εργάτη, αποφάσισαν να θάψουν την είδηση. Και όπου ειπώθηκε η είδηση δεν ανέφερε όπλα, αλλά μίλαγε για Γαλλικές Φρεγάτες. Ακούγεται τόσο σικ και τόσο "καπετάν Αντρέα Ζέπο χαίρομαι όταν σε βλέπω" που νομίζεις ότι οι αποστολές που θα πραγματοποιούν στο Ιράν και το Πακιστάν θα είναι ειδυλλιακές κρουαζιέρες.

Rafah 1956

Δεν έφταναν οι αγχωτικές διαταραχές και η κατάθλιψη, τώρα έχω και ψυχωτικά επεισόδια. Οργασμός συμπτωμάτων λίγο πριν το τρελόχαρτο. Προφανώς πρόκειται για αυθυποβολή. Προφανώς και είμαι εντάξει και με όλα αυτά δεν θα βρεθεί γιατρός να πιστέψει την παράστασή μου . Ο υπολογιστής με ενημερώνει ότι δέχομαι διαδικτυακές εισβολές, η ταυτότητα των υπολογιστών τους τοποθετεί στο Ισραήλ και στην Ουάσινγκτον. Μόνο η παράνοια μου έλλειπε. Όμως είναι δικαιολογημένη. Είναι κοινωνικό σύμπτωμα. Οι ειδήσεις με τρελαίνουν. Θέλω να βγω να φωνάξω για το δίκιο των νοικοκυραίων, οι δρόμοι όμως παραμένουν άδειοι. Μένω λοιπόν κλεισμένος μέσα. Έμεινα στο κρεβάτι 15 ώρες γιατί Ισραηλινοί στρατιώτες μας κρατούσαν ακίνητους σε μια γωνιά. Τους ονειρεύομαι σε ασπρόμαυρα καρέ. Όταν όλοι λένε ότι το τρισδιάστατο άβαταρ τους προκαλεί ψυχωτικά επεισόδια, εγώ τα παθαίνω με τα ασπρόμαυρα σκίτσα του Τζο Σάκο. Ξέρω ότι δε με πιστεύεις αλλά είναι αλήθεια. Οι άλλοι παλαιστίνιοι του βιβλίου ήταν κι αυτοί στριμωγμένοι μαζί μου σ' αυτά τα όνειρα. Μιλάγαμε στα ελληνικά νομίζω. Το βιβλίο είναι στα Αγγλικά. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες μας ήταν φυσικά ακατανόητοι. Αλλά ξέραμε ότι έπρεπε να μείνουμε εκεί καθηλωμένοι. Μας απειλούσαν με τα όπλα παρατεταμένα. Ξύπνησα και ξανακοιμήθηκα πολλές φορές ιδρώνοντας και παραμιλώντας. Τώρα είμαι εντάξει νομίζω. Σηκώθηκα και έκανα καφέ. Ξανάπιασα το βιβλίο του Σάκκο.