Η εσωκομματική βλακεία του συνασπισμού πάντα με άφηνε αδιάφορο, το ίδιο και το μέλλον που θα έχουν τέσσερις βουλευτικές καρέκλες και οι κώλοι που κάθονταν σ' αυτές. Αλλά θέλω να σταθώ λίγο σ' αυτό το μόρφωμα των ανανεωτικών ελπίζοντας να μη ξαναχρειαστεί να ασχοληθώ με τις μίζερες προσωπικές τους στρατηγικές.
Από τότε που ξέσπασε η Ελληνική κρίση, οι ανανεωτικοί, καμάρωναν ότι είναι οι μόνη πολιτική οντότητα, που αγωνίζεται "για τις αξίες τις αστικής μας τάξης" αν και το έκαναν σε επίπεδο αφηρημένων αξιών και μόνο. Βέβαια στην Ελλάδα ποτέ δεν συγκροτήθηκε συνεπής και ειλικρινής αστική τάξη, κανένας δεν υπερασπίστηκε τις αξίες της και κυρίως: είναι η ιστορική αποτυχία της αστικής μας τάξης που οδήγησε στην χρεωκοπία και έστριψε το τιμόνι προς την εξαθλίωση. Ονειρεύονται οι ανανεωτικοί ότι είναι οι ιδανικοί αστοί αλλά τελικά φέρονται σαν τους χειρότερους εχθρούς των αστών, σαν το αντίθετό τους, που δεν είναι φυσικά άλλοι από τους "αλήτες".
Η λαχτάρα να ενωθούν στην εξουσία με το πασόκ ενός Παπανδρέου δύσκολα κρυβόταν μετά τις εκλογές. Τους κράταγε, εξομολογούνταν, η πιθανότητα χρεοκοπίας που δεν ήθελαν να χρεωθούν. Ήταν λοιπόν το φρικτό τους αστειάκι ότι θα περιμένουν να σκάσει το πράγμα σε άλλα χέρια και ότι μετά θα αναλάμβαναν εξουσίες με άλλους όρους. Τυπική μεγαλοαστική αλητεία δηλαδή. Όταν πρωτοάκουσα ανανεωτικούς να κάνουν αυτό το αστείο ένοιωσα εμετικά άρρωστος. Απογοητεύτηκα σαν άνθρωπος, όχι σαν αριστερός ή σαν σύντροφος τους -οι τύποι είναι καραδεξιοί.
Τώρα μάζεψαν τα πράγματα τους και εκβίασαν τη διάλυση του σύριζα χωρίς να προτείνουν εναλλακτική Ο εκβιασμός δε πέρασε, το συνέδριο κερδήθηκε από τον αντίπαλο που τους παρακάλεσε να μείνουν, αλλά αυτοί σαν τυπικοί μεγαλοαστοί δε μπορούν να κάνουν πίσω -πουτάνα αξιοπρέπεια. Ανεξαρτητοποιούνται και δεν επιστρέφουν τις έδρες τους. Όποιο δικηγόρο διαζυγίων και να ρωτήσουν θα τους πει να τις επιστρέψουν αμέσως. αλλά αυτοί συνεχίζουν να τις κρατούν αντιδημοκρατικά και να τις περιφέρουν σαν προίκα στα πολιτικά γραφεία. Αν ήταν έδρες άλλου κόμματος, αυτοί οι αλήτες δε θα τολμούσαν να βγουν σε κανάλι. Αλλά τα κανάλια πάντα ήταν με τους ανανεωτικούς για τους δικούς τους ανίερους λόγους. Δε ξέρω αν και πότε θα συναντηθούν οι δρόμοι μου με τον σύριζα αλλά τον προτιμώ έτσι και μου αρέσει που δεν θα έχουν πια αποφασιστικό ρόλο στην αριστερά αυτά τα συντηρητικά καθίκια. Στα τσακίδια λοιπόν και μη ξεχάσετε τον Κύρκο φεύγοντας.
ΥΓ: Συγνώμη αλήτες που σας ταύτισα με τους ανανεωτικούς. Μιλούσα για τη δική τους έννοια "αλήτη". Το ξέρετε ότι σας λατρεύω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου