23/2/09

ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΠΟΥ 'ΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ


Κανονικά δεν πρέπει να 'χουμε παράπονο
Καλή κι εγκάρδια η συντροφιά σας, όλο νιάτα,
Κορίτσια δροσερά - αρτιμελή αγόρια
γεμάτα πάθος κι έρωτα για τη ζωή και για τη δράση.
Καλά, με νόημα και ζουμί και τα τραγούδια σας
Τόσο, μα τόσο ανθρώπινα, συγκινημένα,
Για τα παιδάκια που πεθαίνουν σ' άλλην ήπειρο
για ήρωες που σκοτώθηκαν σ' άλλα χρόνια,
Για επαναστάτες Μαύρους, Πράσινους, Κιτρινωπούς,
Για τον καημό του εν γένει πάσχοντος Ανθρώπου.
Ιδιαιτέρως σας τιμά τούτη η συμμετοχή
Στην προβληματική και στους αγώνες του καιρού μας
Δίνετε ένα άμεσο παρών και δραστικό - κατόπιν τούτου
Νομίζω δικαιούσθε με το παραπάνω
Δυο δυο, τρεις τρεις, να παίξετε, να ερωτευθείτε,
Και να ξεσκάσετε, αδελφέ, μετά από τόση κούραση.

(Μας γέρασαν προώρως, Γιώργο, το κατάλαβες;)


Μανόλης Αναγνωστάκης, Νέοι της Σιδώνος, 1970. Από τη συλλογή Ο στόχος (1970)

1 σχόλιο:

  1. Πολύ ωραίο...
    Είναι εμπνευσμένο από ποίημα του Καβάφη, νέοι της Σιδώνος 400μ.χ.
    Νομίζω ότι είναι αρκετά περιγραφικό στο τι γίνεται σήμερα και κράζει και αρκετά την καθημερινότητά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή