"deeply concerned"

Αφού απέτυχαν μέσα στο αίμα οι τόσο όμορφες και φαντασμαγορικές, πολύχρωμες επαναστάσεις του, που με τόσο κόπο είχε σχεδιάσει, ο θείος Σαμ προβληματίστηκε. Για να ξελαμπικάρει και να νιώσει ότι το έχει ακόμα έκανε την παλιά και εύκολη συνταγή που ξέρει τόσο καλά. Καταλύοντας τη δημοκρατία σε μια μέρα εκλογών ένοιωσε τόσο ζωντανός. Είχε καιρό να πάει στη λατινική Αμερική, από τότε που έχασε τον Ούγκο μέσα από τα χέρια του, αλλά τη θυμόταν τη δουλειά. Πριν ξαπλώσει για να χωνέψει φρόντισε να κατευθύνει τα μεγάλα ειδησιογραφικά πρακτορεία εναντίον του Ούγκο και να δηλώσει ο ίδιος με τον νέο του αφροαμερικάνικο προφίλ ότι είναι βαθιά προβληματισμένος. Είναι εύκολη δουλειά και του αρέσει να την κάνει. Ο θεός να τον ευλογεί.

Υ.Γ.: Βέβαια μη νομίσει κανείς ότι ο Ούγκο είναι το θύμα αυτής της ιστορίας, αφού ο φωτογραφικός φακός είναι μάρτυρας. Αυτός είναι που τους έδωσε το βιβλίο "the Open Veins of Latin America" του Eduardo Galeano γεμάτο με τις παλιές καλές συνταγές και τους θύμισε τις παλιές στιγμές δόξας. Με πόση συγκίνηση και πόση νοσταλγία θα το διάβασαν για ν' αποφασίσουν να το ακολουθήσουν ξανά.

Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ 3, 4, 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΠΑΡΚΟ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΡΕΝΤΗ

Στο χώρο φτάνουν τα λεωφορεία Β18, Γ18 και το τρόλεϊ 21. Επίσης, θα υπάρχει δωρεάν μεταφορά από το σταθμό μετρό του Ελαιώνα στο χώρο του φεστιβάλ και αρκετές θέσεις στάθμευσης.

Συζητήσεις

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Ενάντια στη δράση της Ακροδεξιάς – Αγώνας για τα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των οικονομικών και πολιτικών προσφύγων.

Σάββατο 4 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Αντίσταση στη θωράκιση των συνόρων, την κατάργηση του ασύλου και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – No Border camp Λέσβος 26-31 Αυγούστου.

Κυριακή 5 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Αγώνας ενάντια στην υπερεκμετάλλευση και την καταπίεση των μεταναστριών – Στο δρόμο της Κωνσταντίνας Κούνεβα.

ΕΝΝΕΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ...

Παρασκευή 3/7, 7:30 μ.μ.:• Δεύτερη γενιά μεταναστών: Από το πιστοποιητικό γέννησης στην υπηκοότητα – Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση.• Δικαστικός αυταρχισμός και σωφρονιστική καταστολή – Αντιστάσεις και αγώνες των φυλακισμένων, από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων.• Ένα Σχολείο για τη Γάζα, Πρωτοβουλία εκπαιδευτικών σωματείων για το χτίσιμο ενός σχολείου στη Γάζα.

Σάββατο 4/7, 7:30 μ.μ.:• Αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο (με ομιλητές από Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο). • Ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση και διάλυση του Γ’ Κόσμου.. • Ατένκο και Οαχάκα, εξέγερση και πολιτικοί κρατούμενοι στο Μεξικό (με ομιλήτριες/ές από το Ατένκο και την Οαχάκα).

Κυριακή 5/7, 7:30 μ.μ.:• Οικονομική κρίση, ανεργία και ρατσισμός – Αγώνας για ίσα δικαιώματα ελλήνων και αλλοδαπών εργαζόμενων.• Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Περιβαλλοντική και κοινωνική ασφυξία. • Σεξισμός και ομοφοβία στο κίνημα.

Συναυλίες

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:The Last DriveVictory CollapseBig Fat LipsSancturiaThe Dogvilles

Σάββατο 4 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.: Βilbomatiks (ska, Χώρα των Βάσκων)Dorretta Carter & Band (funk, Τζαμάικα, Αυστρία)Melody VicePink Tank Project Την Παρασκευή και το Σάββατο στο χώρο της σκηνής o Βασίλης Βασιλάτος και η ομάδα κρουστών του Ε.Μ.Π.

Κυριακή 5 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:Η Μάρθα Φριντζήλα, ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Ματούλα τραγουδούν Μάνο Χατζιδάκι σε ενορχήστρωση Παναγιώτη Τσεβά.

Σκηνή μεταναστών

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 10 μ.μ.:Χορευτικό Συγκρότημα - Γουινέα Συγκρότημα από τη «Γη του Πελαργού» - Ουκρανία Dodona - Αλβανία Συγκρότημα από τον Ελληνοπακιστανικό Σύλλογο ΕλλάδαςRenas, από τη Δημοκρατική Ένωση Συρίας MC Yinca

Σάββατο 4 Ιουλίου, 10 μ.μ.:Αφιέρωμα στη δεύτερη γενιά μεταναστών με τους:Χορευτικό από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών Who’s Next - Φιλιππίνες Minus One - ΦιλιππίνεςRenovatio - ΑλβανίαΆκης - ΑλβανίαΤe ver8et - ΑλβανίαBlack Jack - ΚένυαNeoyorubapeople

Κυριακή 5 Ιουλίου, 10 μ.μ.:Rodina - Πολυφωνικό βουλγαρικό συγκρότημαAl MahabaΣυγκρότημα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπανγκλαντές (DOEL) Συγκρότημα από τη Μαροκινή Κοινότητα Rajbir group –ΙνδίαΣυγκρότημα Πολιτιστικού Κέντρου Κουρδιστάν

Θεατρικά δρώμενα ,

7:00 μ.μ.• Παρασκευή 3/7: «Οι Αδέσποτοι» από το Θέατρο Κούκλας (ΔΙΚΑΝΟ)• Σάββατο 4/7: «Χώρος Άμλετ» από την ομάδα Ίσον Ένα• Κυριακή 5/7: «Ασανσέρ», από την Ομάδα Μαύρο Πρόβατο (ΔΙΚΑΝΟ) Εργαστήρια, 7:30 μ.μ. • Παρασκευή 3/7: Εργαστήρι πάνινης κούκλας από την ‘Αρσις• Σάββατο 4/7: «Το σήμερα της παράδοσης και το αύριο του διαχρονικού» με τον Ρος Ντέιλι.

Εικαστικά

Έκθεση σκίτσου με θέμα «Διαδρομές της Μετανάστευσης» του Said.• «Ό,τι συμβαίνει γύρω μας συμβαίνει σε μας»: εικαστική εγκατάσταση με αφορμή τον εμπρησμό στην Καλοσκοπή (Γκιώνα), της Άννας Γκίκα.• «Οι άνθρωποι είναι όλα τα χρώματα», εργαστήρι με σκιές και ζωγραφική. • Προβολές φωτογραφιών για τη μετανάστευση, τα σύνορα, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στην πόλη και την ύπαιθρο. Στην έκθεση θα συμμετέχουν οι: Λεωνίδας Δημακόπουλος, Γιάννης Λιάκος, Μάριος Λώλος, Ορέστης Παναγιώτου, Νίκος Πηλός, Μάκης Πουλιάσης, Σαντιάγο Ρομάν, Φανή Σαρρή, Αλεξία Τσαγκάρη, Σλαβιάνα Τσεκίροβα, Ιάκωβος Χατζησταύρου, Ομάδα F21 (Αθηνά Κατσιμπάρδη, Αλέξανδρος Δαμουλιάνος, AlexiaMcconnell, Aντώνης Δαυίδ, Άρης Καμαρωτός, Βασίλης Κανελλόπουλος, Βασίλης Παΐσιος, Γεωργία Πανάκια, Γιώργος Νικολαΐδης, Γρηγόρης Θανόπουλος, Ελένη Γαλάνη, Εμμανουέλλα Ψωμαδάκη, Εύα Μπόγρη, Κωνσταντίνα Ζέρβα, Μαρίζα Κατσιώτη, Νικόλας Χρυσός, Περικλής Αντωνίου, Σπύρος Τσακίρης, Στέλλα Βαρδάκη, Τέτα Πανοπούλου).

Προβολές

9 μ.μ.• Παρασκευή 3/7: Βίντεο και φωτογραφίες για την εξέγερση του Δεκέμβρη • Σάββατο 4/7: «Μια σταλιά από τόση αλήθεια: Ένα χρονικό της εξέγερσης και της Κομμούνας της Οαχάκα», παραγωγή Mal de Ojo – TV. «Ελευθερία της συνείδησης», του Αντρέα Μελά, Alfalfa Productions. • Κυριακή 5/7: Ταινίες μικρού μήκους με θέμα τη μετανάστευση «Ένας λαμπρός ήλιος» του Βασίλη Λουλέ.«Ισμαήλ» του Γιώργου Ζαφείρη.«Κατώι» του Μπουγιάρ Αλιμάνι. Βίντεο από το Ανοιχτό Σχολείο για Μετανάστες της Αγοράς της Κυψέλης.

Και τις τρείς μέρες:

Εργαστήρι Κρουστών από την Ομάδα Batuca και το δάσκαλο Βασίλη Λιώση. Έκθεση ζωγραφικής από την ομάδα ζωγραφικής του Στεκιού Μεταναστών. Έκθεση με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα από τα Πίσω Θρανία. Θεματικοί χώροι· Μεταναστευτικές κοινότητες, προσφυγικοί σύλλογοι, «δεύτερη γενιά».· Κινήματα πόλης και δημοτικές κινήσεις.· Αντιρατσιστικές οργανώσεις.· Συλλογικότητες και υποστηρικτικές δομές για τους ψυχικά πάσχοντες και τους τοξικοεξαρτημένους.· LGBTQ (οργανώσεις λεσβιών, γκέι, μπαϊσέξουαλ, τρανσέξουαλ και κουήρ).· Εκπαιδευτικές συλλογικότητες.· Οργανώσεις κατά του εθνικισμού, του μιλιταρισμού και της παγκοσμιοποίησης.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ

in red we trust

Ανακοίνωση του κόκκινου για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. I'll buy that this time. Βασικά το ανεβάζω λόγω Κύρκου, τον οποίο κάποια στιγμή πρέπει να αντιμετωπίσει η αριστερά όχι ως το "ιστορικό στέλεχος" αλλά σαν τον ξεμωραμένο γραφικό που οι άλλοι χρησιμοποιούν εναντίον της. Είναι πλέον σαφής ο ρόλος του, και όλοι βλέπουμε ποιοι τον χρησιμοποιούν, με ποιο τρόπο και με ποια αποτελέσματα.

" Είναι φανερό: ο πόλεμος συνεχίζεται με άλλα, σκληρότερα μέσα. Ο αντίπαλος, η ενωτική - κινηματική - ριζοσπαστική Αριστερά, ο αντισυστημικός ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να διαλυθεί. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να εξαπολυθεί η τελική επίθεση για την κατάληψη του κάστρου. Ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε μια και καλή από αυτό το κακό «τσιμπούρι», τον «αριστερίστικο» και αντισυστημικό ΣΥΡΙΖΑ, που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρεί και παρενοχλεί το καθεστώς και είναι υπεύθυνο για σημαδιακές νίλες που έχει υποστεί (με κορυφαίες την ακύρωση της συνταγματικής αναθεώρησης το 2006 και την πολιτική κάλυψη της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, όταν η «καθεστηκυία τάξη» είδε το χάρο με τα μάτια της έστω και για μερικές μέρες). Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Πρετεντέρης και οι όμοιοί του κηρύσσουν την τελική έφοδο ενάντια στον αντισυστημικό ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι οι κεντροαριστεροί του ΣΥΝ, με τις πλάτες των διάφορων Πρετεντέρηδων, είναι αποφασισμένοι να «διεκπεραιώσουν αρμοδίως» το σχέδιο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ή μάλλον, ακριβέστερα, μέσω του ΣΥΝ και εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ακριβώς το λέει ο Πρετεντέρης: «Υποθέτω το αποτέλεσμα θα απασχολήσει πρωτίστως τον ίδιο το Συνασπισμό»… Οι διαδικασίες του ΣΥΝ, βέβαια, και όχι οι διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, κρίνονται από τους εμπνευστές του σχεδίου σαν η κατάλληλη «πλατφόρμα» για να γίνει το πολιτικό πραξικόπημα ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ που στην ουσία θα τον τελειώσει – ελπίζουμε η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΝ θα τους διαψεύσει… Κι όλος αυτός ο κόσμος που συσπειρώθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ (κι όχι στον ΣΥΝ); Ποιος τον ρωτάει αυτόν; Όσον αφορά τις αποφάσεις, κομπάρσος ήταν και την περίοδο των «θριάμβων», κομπάρσος πρέπει να είναι -απαραίτητος όρος του σχεδίου- και στην επιχείρηση αποκαθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ. C’ est la vie... Όποιος μπλέκει με την Αριστερά του Κύρκου και των ομοίων του πρέπει να προσέχει! Αρχικά όμως θα πρέπει να ρωτήσουμε τον κ. Κύρκο: Πότε από τη Μεταπολίτευση και δώθε η Αριστερά της δικής του κοπής και με τη δική του ηγεσία εξασφάλισε ένα εκλογικό αποτέλεσμα καλύτερο από το «ταπεινωτικό» τωρινό 4,7% του ΣΥΡΙΖΑ; Και να του θυμίσουμε ότι η Αριστερά της δικής του κοπής και της δικής του ηγεσίας ήταν σχεδόν μόνιμα εξωκοινοβουλευτική (όχι βέβαια από επιλογή, αλλά επειδή έφερνε πάντα ταπεινωτικά εκλογικά ποσοστά)! Και να θυμίσουμε επίσης ότι ο ίδιος ο ΣΥΝ απομακρύνθηκε από τη θανάσιμη αγωνία της κοινοβουλευτικής επιβίωσης ακριβώς χάρη στη συνδρομή κάποιων «αριστεριστών» που στις εκλογές του 2000 προσέτρεξαν σε βοήθεια χωρίς ανταλλάγματα και χάρη στη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ το 2004 και στη συνέχεια. Αλλά η συζήτηση με τον κ. Κύρκο δεν έχει κανένα νόημα, απλούστατα γιατί για τον ΣΥΡΙΖΑ τρέφει τα ίδια αισθήματα με τον κ. Πρετεντέρη. Όπως επίσης δεν έχει κανένα νόημα και με όλους εκείνους που όχι μόνο δεν στρατεύτηκαν στη μάχη των ευρωεκλογών, αλλά αντίθετα έκαναν υπόγεια καμπάνια υπέρ των Οικολόγων Πράσινων ή και του ΠΑΣΟΚ.

...

Ένα εγχείρημα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί με μαθηματική βεβαιότητα τις σκληρές επιθέσεις του συστήματος και των μηχανισμών του, μπορεί να περάσει και από υφέσεις, να χρειαστεί να πάει κόντρα στο ρεύμα. Ο αντισυστημικός ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ καλύτερες (και) εκλογικές προοπτικές απ’ ό,τι ο κενταροαριστερός ΣΥΡΙΖΑ. Θα χρειαστεί όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι το εκλογικό ποσοστό δεν μπορεί να είναι το απόλυτο κριτήριο επιτυχίας στην οικοδόμηση ενός πολιτικού εγχειρήματος μακράς πνοής όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι που θα μας κάνουν άτρωτους στις υποκειμενικές αδυναμίες και στις επιθέσεις του συστήματος και επίσης ότι οι αντικειμενικές συνθήκες έχουν τα αναπόφευκτα αποτελέσματά τους. Μέσα στην κρίση είναι πολύ πιθανό να ισχυροποιηθούν δεξιά, συντηρητικά και ακροδεξιά - φασιστικά ρεύματα, να εκτραχυνθεί η πολιτική αντιπαράθεση, να διαμορφωθεί μια πολιτική ατζέντα στην οποία ο λόγος της αντισυστημικής Αριστεράς δεν θα είναι πλατιά δημοφιλής. Όταν υπερασπίζεσαι το άσυλο όταν υπερασπίζεσαι τους μετανάστες από την απόπειρα των φασιστών να εισβάλουν στο παλιό Εφετείο στην Ομόνοια ή από τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής και των «αγανακτισμένων πολιτών» στον Άγιο Παντελεήμονα και ζητάς ανοιχτά σύνορα, όταν υπερασπίζεσαι την εξέγερση του Δεκέμβρη ακόμη και αν κατεβαίνουν οι μισές βιτρίνες στο κέντρο της Αθήνας, τότε οι εκλογικές απώλειες στα ευρύτερα ακροατήρια πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. "

Ιούνης του 89 πλατεία Τiananmen.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ "ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ"

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ

ΣΤΗ "ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ"

ΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΩΝ ΑΡΜΑΤΩΝ

HEINER MULLER

μετάφραση Ε. Βαροπούλου

φωτογραφία http://www.boston.com/bigpicture

Shitty Media

Αύριο λοιπόν θα γίνει ο χαμός. Όλοι θα φωνάζουν και η ισορροπία του πολιτικού σκηνικού θα μοιάσει εύθραυστη. Αύριο οι δημοσιογράφοι θα είναι έξαλλοι. Έξαλλοι και ξεκούραστοι από την σημερινή απεργία. Όλα αυτά για το κλείσιμο του Σίτι και του Ελεύθερου Τύπου.

Σήμερα λοιπόν ξεκίνησε για τα μίντια η οικονομική κρίση! Ή μήπως φταίνε και για το "ιστορικό έντυπο" οι λαθρομετανάστες; Τι θα έλεγε άραγε ο ΕΤ σε ανάλογη περίπτωση; Δε θέλω να το σκέφτομαι και ευτυχώς από αύριο δε θα βλέπω τις αντιδραστικές τους σκέψεις να στεγνώνουν στα μπουγαδόσκοινα των περιπτέρων. Προς το παρόν έχω πνιγεί στις τύψεις για τις κατάρες που έχω ρίξει κατά καιρούς στη συγκεκριμένη φυλλάδα (ραδιόφωνο ευτυχώς δεν ακούω). Και τι μου ζητάνε τα μίντια που έμειναν: να αγωνιστώ μαζί τους σε ανατρεπτικές διεργασίες επειδή φούνταρε η συγκεκριμένη αντιδραστική εφημερίδα; Μια φυλλάδα που κατανάλωσε σε 3 χρόνια ένα κεφάλαιο 70 εκατομμυρίων και που ακόμα κι έτσι δε διαβαζόταν! Διάβαζαν έστω και αυτοί που δούλευαν σ' αυτή τα εξωφρενικά πράγματα που έγραφε; Οι άνεργοι του τελευταίου μήνα είναι δεκάδες χιλιάδες αλλά δεν είπε κανένας τίποτα. Δε κατηγορώ, προς θεού, ήταν απλοί άνθρωποι, δεν ήταν δημοσιογράφοι. Όσο να το κάνεις διαφέρει. Να λυπηθώ λοιπόν για τα παιδιά των εργατών που δούλευαν εκεί για ένα δυο μεροκάματα (τη μέρα). Αλλά μιλάμε για μια εφημερίδα με σαφώς αντεργατικό προσανατολισμό πασαλειμμένο με αστική μεταμοντέρνα γκλαμουριά.

Δικαιολογεί το συγκεκριμένο περιστατικό μια τόσο μαχητική στάση του τύπου που προχώρησε επιτέλους, σε απεργία, μετά από τουμπεκί σε 50-60 πολιτικά σκάνδαλα και στη πλήρη χρεοκοπία του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού συστήματος; Οι εργαζόμενοι τους γίνανε ξαφνικά αναρχοσυνδικαλιστές με δικό τους μπλόγκ που καταγγέλλει τον γνωστό Μάκη που τροφοδοτεί την ιστοσελίδα του με αναρτήσεις εν μέσω απεργίας... και γω που δεν έβρισκα απολύτως τίποτα για να κατηγορήσω τον συγκεκριμένο!... Υπερβολές και ακρότητες, αυτό θέλω να δείξω. Από ένα σύνολο ανθρώπων που έστρεφαν μέχρι χθες τις υπερβολές τους εναντίον του κινήματος του Δεκέμβρη και των άλλων κοινωνικών διεκδικήσεων

Ακόμα θυμάμαι τη πικρία του Τσιρώνη για τη στάση της εφημερίδας και των συνδικαλιστών της όταν απολύθηκε για την επιμονή του να μη θάψουν τη φωτογραφία του με τους μπάτσους να σημαδεύουν με όπλα το πλήθος του Δεκέμβρη. Θυμάμαι ότι ζητούσε να μην γίνει αίτημα η ακύρωση της παράνομης απόλυσής του γιατί έτσι κι αλλιώς ένοιωθε άσχημα να δουλεύει σ' ένα τέτοιο έντυπο. Πρέπει λοιπόν πριν μπούμε και μεις σ' αυτή τη νέα σταυροφορία να αναρωτηθούμε αν πρόκειται πράγματι για εργαζόμενους ή για τους εχθρούς τους, για τα θύματα ή για τους διώκτες, για τους ισχυρούς ή για τους αδύναμους. Μήπως είναι ώρα να πούμε σε κάποιους εργαζόμενους, ότι κάποιες δουλειές είναι ντροπή, ότι είναι καλό κάποια μίντια να πέφτουν έξω, ότι δεν θα θρηνήσουμε για τη κατάρρευση των παλιών ειδώλων... των παλιών ειδήσεων.

no worries

Μια ελληνική σταυροφορία

Βγήκαν τα εθνικά σύμβολα, υψώθηκαν πάλι τα λάβαρα, βρήκαμε τους πατριώτες ήρωες και τους προδότες, μισήσαμε τους ξένους γιατί είναι βάρβαροι και αποφασίσαμε να τους φερθούμε όπως τους αξίζει. Αλλά ακόμα κάτι έλλειπε για να ολοκληρωθεί η εθνική παλιγγενεσία. Μα μια σταυροφορία φυσικά, για να ξαναποκτήσουμε αυτό που είναι ιερό, αυτό που μας έκλεψαν και έχουμε μείνει λειψοί και ανολοκλήρωτοι, μια καταγωγική έλλειψη που δεν επιτρέπει στο μεγαλείο μας να ολοκληρωθεί, τα ελγίνεια μάρμαρα.
Όλοι φωνάζουν για την αδικία: οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, ο λαός, και τώρα το ίδιο το μουσείο. Το μουσείο αυτό, που με τις τόσες ιστορικές ελλείψεις αποτελεί μια εκκωφαντική πρόκληση στον ιερό βράχο, δε προσπαθεί τόσο να πει την αλήθεια της ακρόπολης, να μιλήσει για την ιστορία και την αξία αυτού που ο θεατής βλέπει, την εμμενή αυτούσια αξία αυτού του μνημείου ολόκληρης της ανθρωπότητας, παρά προσπαθεί να αναδείξει την έλλειψη, να πει ότι κάτι λείπει, με μια αρχαιολογική λογική που θυμίζει περισσότερο την προφητεία και την υπόσχεση των τηλεοπτικών αρχαιολόγων. Το ότι θα γίνουμε κυρίαρχοι του χωροχρόνου όταν αποκτήσουμε τα κομμάτια που λείπουν οφείλω να σας το διαψεύσω. Το να επιστρέψουν τα μάρμαρα, μάλλον δεν είναι και τόσο απίθανο μέσω της διπλωματικής οδού, αλλά με τις πολεμικές ιαχές και τις τυμπανοκρουσίες είναι πλέον απίθανο. Ιδιαίτερα εν όψη ολυμπιακών αγώνων με το Λονδίνο να είναι η κιβωτός του πλούτου της ανθρωπότητας θα άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου για την εκκένωση του. Το όλο πράγμα ξεκίνησε σαν ένα αστείο των υπουργών πολιτισμού που έλεγαν γελώντας, ότι με το ποσό που μας αντιστοιχεί από τον εθνικό προϋπολογισμό, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ζητάμε τα μάρμαρα από τους Άγγλους.
Το ξαναλέω ότι θα ήταν ωραία να γύριζαν τα μάρμαρα, όπως και το να έδινε πχ η Αθήνα στην υπόλοιπη Ελλάδα τα αρχαιολογικά ευρήματα ώστε να εκτίθενται στη γενέθλια γη τους. Αλλά από τη στιγμή που αποκλείστηκε η επιλογή να ξαναστηθούν πάνω στον Παρθενώνα, και ζητάμε να έρθουν σαν μουσειακό έκθεμα, δεν βρίσκω ότι το δίκιο μας είναι τέτοιο που μας πνίγει και μας οδηγεί στο διασυρμό μιας χώρας και ενός καλού μουσείου που αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους πρεσβευτές του Ελληνικού πολιτισμού, μια διαφήμιση του Ελληνικού πνεύματος στη καρδία της βρετανικής αυτοκρατορίας. Το μουσείο, με το που ανέλαβε τα μάρμαρα, τα τοποθέτησε σε περίοπτη θέση και τα θαυμάζουν κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες.
Προσωπικά βρίσκω την απόφαση να φτιαχτεί δίπλα στην ακρόπολη όχι ένα μουσείο της ίδιας αλλά ένα μουσείο της έλλειψης της ζωοφόρου του, όχι μόνο ανόητη αρχαιολογικά και στρεβλή φιλοσοφικά αλλά και υβριστική για την αυτούσια αξία του ίδιου του βράχου. Αν θέλετε σταυροφορία, κάντε για όλα τα άλλα μνημεία που ρημάζουν ανά την Ελλάδα, κάντε για το απίστευτο κόστος αυτού του μουσείου και των εγκαινίων του, κάντε για τους εργαζόμενους σ’ αυτό που είναι απλήγωτοι, κάντε για την απόφαση της κυβέρνησης να αναθέσει τη λειτουργία του μουσείου σε μάνατζερς, κάντε για τους σύγχρονους νεοέλληνες που εφαρμόζουν το κληρονομικό δίκαιο σε πανανθρώπινες αξίες.

η χώρα της Μανωλάδας

ποιοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για το νέο επεισόδιο βίας προς μετανάστες; Μα οι γνωστοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αναλυτές. Όλοι αυτοί οι δικομματικοί φασίστες που ανταγωνίζονται πλέον ποιος θα πει περισσότερες φορές τη λέξη λαθρομετανάστης. Αυτοί που φαντάζονται τον εγκλεισμό και τον εξευτελισμό για τους κακούς ξένους. Η είδηση δεν υπήρξε φυσικά στα μίντια. Θα ανέφερε ο ηθικός αυτουργός το έγκλημά του;

Η είδηση συνοπτικά:

«Λίγο μετά τη μία το μεσημέρι της 19ης Ιουνίου δύο κτηνοτρόφοι πήγαν σε μια περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι διέμεναν αυτοί που υπέθεταν ότι τους έκλεψαν κάποιο ζώο. Δεν είχαν δηλώσει την κλοπή αλλά είχαν αποφασίσει ποιους να κατηγορήσουν ως δράστες. Προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τους βρουν και αυτό τους εξόργισε και αποφάσισαν να προβούν σε πιο...σκληρά μέτρα. Έπιασαν με την βία ένα ομοεθνή των υποτιθέμενων κλεφτών που βρήκαν εκεί τυχαία, τον έδεσαν με σκοινί και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.»
»Εκεί ξεκινάει και ο εφιάλτης των δύο αλλοδαπών εργατών από το Μπαγκλαντές ηλικίας 27 και 42 ετών. Οι κτηνοτρόφοι αφού άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς, συνέλαβαν τους δύο αλλοδαπούς τους έδεσαν μεταξύ του με σχοινί, αφαίρεσαν τους λήστεψαν και άρχισαν να τους κτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα».
»Όμως το μαρτύριο για τους δύο μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί. Οι δύο δράστες έδεσαν το σκοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας στην οποία επιβιβάστηκαν στη συνέχεια και για ένα χιλιόμετρο τους έσερναν μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το αποτρόπαιο θέαμα.»

Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο ξυλοδαρμός αλλοδαπών με ρόπαλα είναι καθημερινό φαινόμενο στην Μανωλάδα. Αλλά και στην υπόλοιπη επαρχία τα αντίστοιχα περιστατικά καταφέρνουν να ακουστούν όσο και αν οι τοπικές κοινότητες τα κρύβουν. Από τη μία τους προκαλούν και τους καλούν να φύγουν, από την άλλη τους χρησιμοποιούν και τους ξαναπαίρνουν πίσω όσα τους δίνουν για ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαΐ
Αυτή τη περίοδο εντείνονται οι αγροτικές εργασίες στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Πρώτα οι φράουλες και τα καρπούζια, κ.ο.κ. μέχρι τις ελιές του φθινοπώρου Για την αναγκαία αυτή εργασία όλοι έχουν συναινέσει σιωπηρά ότι τα φτηνά χέρια των αλλοδαπών είναι αναγκαία. Έτσι και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα κάνει επιχειρήσεις εξευτελισμού και απέλασης στην Αθήνα, όχι όμως και στην επαρχία. Εκεί τους θέλει τους μετανάστες, κάτω από τον ήλιο, μέσα στα θερμοκήπια, ανασφάλιστους και πεινασμένους να αγωνίζονται για το Ελληνικό θαύμα. Μόλις τελειώσει η δουλειά στο χωράφι, δεν έχεις πια ζωή μέσα σου να κάνεις τίποτα, δε μπορείς να νοιώσεις ούτε καν το φόβο και τη πικρία που θέλουν να σου προκαλέσουν. Με 2 ευρώ την ώρα στην καλύτερη περίπτωση δε μπορείς να εξασφαλίσεις ούτε καν τη δυνατότητα να μπορείς να δουλέψεις και αύριο. Είσαι πια επιτέλους ακίνδυνος και χαμένος... το τέλειο θύμα.

σάλτα γαμήσου Παπανδρέου

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι φανταστικό. Είναι απο τη καθημερινή της κυριακής 14.06.09. Δε θα κάνω προς το παρόν σχόλια. Απολαύστε το.

Μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση του Γιωργου Α. Παπανδρεου
Aσφάλεια του πολίτη σημαίνει προστασία των δικαιωμάτων του. Της ζωής του, της ελευθερίας του, της περιουσίας του, του δημόσιου και ιδιωτικού του χώρου.
Σήμερα, η χώρα μας μαστίζεται από την ανομία, την ατιμωρησία, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία. Εξαρση εγκληματικότητας, έξαρση βίας, ένταση της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Το ζούμε πια καθημερινά στις πόλεις μας.
Η έλλειψη σχεδίου, η έλλειψη πολιτικής, η ανομία και η απουσία κράτους αφορά και στο ζήτημα της μετανάστευσης. Πέντε χρόνια τώρα, είναι ανύπαρκτη η πολιτική της Ν.Δ. για τη μετανάστευση, τον πολιτικό πρόσφυγα και την παράνομη μετανάστευση. Η σημερινή κυβέρνηση απουσίασε εκκωφαντικά από διεκδικήσεις στην Ε.Ε. για το ζήτημα της φύλαξης των συνόρων μας, των κοινών συνόρων της Ευρώπης. Αγνόησε και υποβάθμισε σημαντικές μας επιτυχίες, π.χ. την πρακτική της επανεισδοχής λαθρομεταναστών που ακολουθήσαμε και που είχε πάρει και τη μορφή επίσημης συμφωνίας με την Τουρκία. Απαξίωσε το Λιμενικό Σώμα και τη συνοριοφυλακή, που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Δεν έχει καμιά πολιτική για αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια γκρίζα ζώνη εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, που περιφέρονται στις πόλεις και στα λιμάνια μας και μπαινοβγαίνουν στα κρατητήρια και τις φυλακές.
Δεν έχει καμία πολιτική ένταξης των νομίμων μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση της δεύτερης γενιάς νέων μεταναστών, που μόνη πατρίδα που γνωρίζουν είναι η Ελλάδα.
Η απουσία πολιτικής της Ν.Δ. έχει κάνει την κοινωνία μας ξέφραγο αμπέλι. Και αυτή την ανομία την ζούμε όλοι. Στην Ομόνοια, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, στην Κυψέλη και την Πάτρα, από το Αγαθονήσι μέχρι τον Αγιο Παντελεήμονα και τόσες άλλες περιοχές της χώρας μας. Και δεν πάει άλλο.
Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Αντί σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής, αντί μιας ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής που προστατεύει το δικαίωμα του Ελληνα πολίτη για σιγουριά και ελευθερία, που αντιμετωπίζει τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, τον παράνομο μετανάστη μέσα από την εφαρμογή κανόνων ενός κράτους δικαίου, η Ν.Δ. αποφάσισε να στραφεί σε σπασμωδικές επικοινωνιακές πολιτικές. Πολιτικές με ψηφοθηρικές στοχεύσεις, που βασίζονται στη μισαλλοδοξία και στον ρατσισμό, αντί μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας που εγγυάται το κράτος δικαίου για κάθε άνθρωπο.
Το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισης του φαινομένου της μετανάστευσης, της πολιτικής προσφυγιάς και της λαθρομετανάστευσης. Σχέδιο που εξασφαλίζει ότι ο μετανάστης στη χώρα μας, ο πολιτικός πρόσφυγας, θα συμβάλει δημιουργικά στην ανάπτυξη, την ευημερία, τον πολιτισμό και την παρουσία της χώρας μας στο διεθνές γίγνεσθαι. Ενα σχέδιο με οκτώ σημεία:
- Μηδενική ανοχή στην παράνομη μετανάστευση. Στόχος 0% λαθρομετανάστες.
- Ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων. Σκληρή διεκδίκηση στην Ε.Ε. για περαιτέρω πόρους και στήριξη για την προστασία των κοινών μας συνόρων.
- Εφαρμογή διεθνών και διμερών συμφωνιών - και ειδικότερα της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου Επανεισδοχής Λαθρομεταναστών που υπογράψαμε και εφαρμόστηκε παλαιότερα με την Τουρκία.
- Διαμόρφωση μιας κοινής ανθρωπιστικής πολιτικής της Ε.Ε., που εγγυάται την ισότιμη ανάληψη βαρών των πολιτικών προσφύγων από όλα τα κράτη-μέλη της Ευρώπης και όχι μόνο των χωρών εισόδου των προσφύγων.
- Αποσαφήνιση της ελληνικής πολιτικής απέναντι στους πρόσφυγες - γρήγορη εκτίμηση από τις ελληνικές αρχές για το ποιοι δικαιούνται πολιτικό άσυλο, αλλά και ποιοι είναι μη νόμιμοι μετανάστες που πρέπει να επαναπροωθηθούν.
- Ενταξη των νομίμων μεταναστών στην κοινωνία μας. Με σοβαρές πολιτικές στην παιδεία, την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας, την απόδοση της ιθαγένειας σε όσους πληρούν τις προϋποθέσεις και ιδιαίτερα στους νέους δεύτερης γενιάς.
- Διαμόρφωση και εφαρμογή μιας σχεδιασμένης πολιτικής προσέλκυσης εργατικού δυναμικού στους τομείς όπου υπάρχουν μεγάλες εποχιακές ή μονιμότερες ανάγκες. Συνολική αντιμετώπιση της μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα από ένα υπουργείο, με εξειδικευμένες υπηρεσίες.
- Ειδικό πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση των πόλεών μας, των γειτονιών, ειδικά για γειτονιές που γκετοποιούνται. Mε σοβαρές δημόσιες επενδύσεις, με συστηματική πολιτική στέγασης των μεταναστών, και την εγγύηση της ειρηνικής συμβίωσης και κοινωνικής συνοχής στην κοινωνία μας.
Το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες του στον τομέα αυτό. Θα συνεχίσει να ξεδιπλώνει τις πολιτικές του για τα θέματα της ελληνικής κοινωνίας, με στόχο μια ευνομούμενη πολιτεία και την ασφάλεια και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών.

MOMA is for the Museum Of Modern Art

Απο ανακοίνωση της Αντεξουσιαστικής Κίνησης πριν απο τις φρικτές ευρωεκλογές και το καλοκαιρινό φασιστόβροχο που ακολούθησε διαβάζουμε:

Στη ΜΟΜΑ (εγκαταστάσεις πρώην στρατιωτικού στρατοπέδου) αποφασίστηκε από την κυβέρνηση με την επαυξημένη συμφωνία δήμου και νομαρχίας να εγκλειστούν μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στον καταυλισμό προσφύγων στην Τερψιθέα (ο οποίος σύμφωνα με τις ανακοινώσεις θα κατεδαφιστεί, παρά τις αντίθετες διακηρύξεις της ανθρωπιστικής συνθήκης περί προσφύγων της Γενεύης και άλλων τοπικών αποφάσεων του περασμένου χρόνου). Στόχος είναι να μεταφερθούν εκεί και οι διάσπαρτοι μετανάστες που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης ή στα πρόχειρα καταλύματα κοντά στον φάρο. Και βέβαια η μεταφορά ή η διάλυσή τους θα γίνει με όρους εξαναγκασμού, τρομοκράτησης και βίας και η ΜΟΜΑ θα αποτελέσει, μέχρι να κατασκευαστεί ένα "μόνιμο" κέντρο κράτησης, ένα ακόμη σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης για ανθρώπινα κορμιά σαν να μην είχαν ψυχή όπως αυτά που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, τη βόρεια Αφρική και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας με φύλακες, κελιά, σωφρονιστική μεταχείριση, συρματοπλέγματα.

Το σχέδιο αυτό εναρμονίζεται με τους τελευταίας κοπής ευρωπαϊκούς νόμους για τη μετανάστευση και το άσυλο, που στην ουσία θέτουν το πιο επαχθές πλαίσιο στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία για τα εκατομμύρια των ξένων χωρίς χαρτιά, αφού θα υφίστανται επαναπροωθήσεις, στέρηση βασικών δικαιωμάτων (ακόμη και της αναγνώρισής τους ως προσφύγων), πολύμηνη φυλάκιση, εργασιακή εκμετάλλευση και δεκάδες άλλες πολιτικές μεταχείρισης που σηματοδοτούν από την οριστική διάλυση της έννοιας και του περιεχομένου "πολίτης" μέχρι και την απαξίωση της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το ζήτημα, εν τέλει, δεν είναι αποκλειστικά και μόνο αν θα διεκπεραιωθεί ή όχι η ΜΟΜΑ, ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιας έμπνευσης, αλλά η ανάγκη αντίστασης και αντιπαράθεσης σε πολιτικές οι οποίες είναι ενάντια στους μετανάστες σήμερα, επειδή έτσι βολεύει στην τρέχουσα φάση, κάθε στιγμή ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΒΓΑΛΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΕΙΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

Με τις σημερινές ανακοινώσεις της για τη μεταναστευτική πολιτική, η κυβέρνηση υιοθετεί την ατζέντα της Άκρας Δεξιάς. Η πολύμηνη σπέκουλα πάνω στα πραγματικά προβλήματα του κέντρου της Αθήνας, έδωσε το αναγκαίο πάτημα στην κυβέρνηση για να πάρει ακραία αντιμεταναστευτικά μέτρα.Η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης (με τον ψευδεπίγραφο τίτλο των «κέντρων υποδοχής») αναβιώνει τις πιο μαύρες σελίδες της ευρωπαϊκής Ιστορίας. Ο εγκλεισμός χιλιάδων ανθρώπων σε στρατόπεδα-φυλακές, με μόνο ουσιαστικά κριτήριο την εθνική καταγωγή τους (αφού η παράνομη είσοδος στη χώρα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια ποινή), αποτελεί ένα ακόμα σημείο στη διολίσθηση της κοινωνίας σε ένα ιδιότυπο ολοκληρωτισμό. Καμία υποτιθέμενη πολιτική σκοπιμότητα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επαναδημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Επιπλέον, οι καταγγελίες για μαζικές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Λιβύη (δολοφονίες, κακοποιήσεις, βιασμοί), δείχνουν ότι οι λεγόμενες «συμφωνίες επανεισδοχής» της ΕΕ με τρίτες χώρες, δεν είναι παρά η ανάθεση σε αυταρχικά-αστυνομικά καθεστώτα της βίαιης καταστολής του μεταναστευτικού ρεύματος.Για μία ακόμα φορά θα επαναλάβουμε ότι για τα κοινωνικά προβλήματα δεν φταίνε οι μετανάστες, αλλά η κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της καταστολής, και της γκετοποίησης. Στις κραυγές του μίσους, η δική μας απάντηση είναι η αλληλεγγύη.Να μη γίνουν οι μετανάστες οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης.

Technicolor

Technicolor είναι μια μέθοδος χρωματισμού των ταινιών που χρησιμοποιούσε το Χόλιγουντ για να κάνει τις ταινίες πιο ζωντανές. Το παρδαλό αποτέλεσμα κατέστρεφε φυσικά κάθε αίσθηση της πραγματικότητας.

Δεν είναι πολύ διαφορετική αυτή η τακτική από την πολιτική των πολύχρωμων επαναστάσεων που χρησιμοποιεί η αμερικάνικη διπλωματία ανα τον κόσμο. Όπου το εκλογικό αποτέλεσμα δε συμφωνεί με τα αμερικάνικα σχέδια, παρουσιάζεται ένα "αυθόρμητο" πλήθος που παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του. Τις κινήσεις αυτές η αμερικάνικη διπλωματία τις εμπνέεται, τις σχεδιάζει, ελέγχει και στηρίζει την εφαρμογή τους και στο τέλος τις κατοχυρώνει Συνέβη σε πολλές περιοχές του κόσμου αλλά όχι πάντα με επιτυχία. Το θέμα είναι ότι οι Αμερικάνοι επιμένουν να εμπλέκονται άμεσα στη δημοκρατική διαδικασία τη στιγμή που χρησιμοποιούν τον εκδημοκρατισμό σαν άλλοθι για κάθε τους πολεμική πράξη. Στα αποτελέσματα να υπολογίσουμε ότι συνήθως καίνε τα δικά τους χαρτιά, τα οποία αποδεικνύονται πάντα πολύ φτωχά για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις και τέλος, πριμοδοτούν σε τελική ανάλυση την πόλωση και τον φανατισμό

Τώρα προσπαθούν να κάνουν το ίδιο στο Ιράν μετά την επανεκλογή ενός τύπου που έχει ενσαρκώσει σήμερα τον αντιαμερικανισμό. Όλα τα κανάλια παρουσιάζουν τον Ιρανό ηγέτη σαν ένα φασιστικό τέρας παραλείποντας ότι αντανακλά πολιτικές απόψεις στις οποίες ούτε οι άλλοι υποψήφιοι διαφοροποιούνται. Όσο για το φανατισμό στη μέση ανατολή και την εξάπλωση των πυρηνικών, δεν γίνεται να είναι οι Αμερικάνοι αυτοί που εγκαλούν. Οι Αμερικάνοι περίμεναν ότι η μέτρια ρητορεία του Ομπάμα θα μπορούσε να διαλύσει πολιτικά τον Αχμαντιμετζάντ, το περίεργο είναι ότι ο Αχμαντιμετζάντ για να επανεκλέγει το μόνο που έκανε ήταν να μεταφράσει στη γλώσσα του τη φράση "yes, we can" και να την κάνει κεντρικό του σύνθημα.

Με εξέπληξε το ότι παρασυρόμενος απ' όλα όσα γράφει και ο Fisk στα τελευταία του άρθρα είχα αρκεστεί στη δίκαιη ανησυχία ότι ο Ιρανός πρόεδρος αποτελεί κίνδυνο για τα αστικά δικαιώματα. Αλλά είναι τρελό το ότι δεν άκουσα από κανένα και δεν εντόπισα πουθενά τα στοιχεία για την οικονομική του πολιτική που παραθέτει σήμερα ο Δελαστίκ. Δεν πρόκειται για μια προλεταριακή επανάσταση αλλά είναι σίγουρα από τις πιο δίκαιες οικονομικές πολιτικές αυτή τη στιγμή στο κόσμο. Και ενώ πιστεύω ότι η προλεταριακή νίκη οφείλει να έπεται των αστικών δικαιωμάτων απορώ με την δική μας δυτική κοινωνία αστικής ελευθερίας που κατάφερε τόσο καλά να αποκρύψει τα επιτεύγματα οικονομικής δικαιοσύνης του Αχμαντιμετζάντ και τα ύπουλα παιχνίδια των αντιπάλων του.

Καλοκαιρινό Φασιστόβροχο

Τι ντροπιαστικός που είναι ο δημόσιος λόγος αυτές τις μέρες; Ξαφνικά ακούγονται πράγματα όπως στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιχειρήσεις σκούπα, μαζικές απελάσεις, εισαγόμενη εγκληματικότητα κ.λ.π. και δεν αντιδρά κανείς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όλοι κάνουν σαν να ακούν κάτι θετικό. Σαν η Πηγή του κακού να είναι οι ξένοι αυτής της χώρας, αυτοί που την έβαλαν με την εργασία τους στην ζώνη του ευρώ και ετοίμασαν τα μέγα-έργα των Ολυμπιακών τους. Αυτοί που δουλεύουν για τα υπερκέρδη των Ελλήνων. Αυτοί μένουν εγκλωβισμένοι για πάντα σ' αυτή τη χώρα μετάβασης η οποία δεν τους έχει προσφέρει απολύτως τίποτα. Και τώρα γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα της εθνικής ανικανότητας; Και όλα αυτά μέσα σε 2-3 μέρες. Μα πως έγινε αυτό; Πως έκρυβαν όλοι αυτοί οι λαλίστατοι δημοσιογράφοι τις ξενοφοβικές τους τάσεις;

Αν δεν σας αρέσει η ελευθερία να φύγετε εσείς από τη χώρα κρυφοφασισταριά.

Ευρώ-Κουκιά

Τι ιδέα και οι Ευρωεκλογές! Για την ανάδειξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσώπων… εθνικών. Ακούγεται αρκετά ωραίο. Τόσα εκατομμύρια λαού, από τόσες πολλές χώρες να μαζεύονται να εκλέξουν τα μέλη ενός οργάνου, το οποίο όμως στο ευρωπαϊκό θεσμικό κάστρο παίζει περιφερικό ρόλο. Αλλά και τι έγινε... το θέμα με τις εκλογές είναι η ελπίδα. Από την άλλη, δεν αποφασίζουμε ακριβώς τους εκπροσώπους, αποφασίζουμε τα ελληνικά κόμματα που θα στείλουν με λίστες δικούς τους εκπροσώπους για να ενταχθούν εκεί σε άλλα κόμματα, διακρατικά. Αλλά και τι έγινε… κάποιοι και πάλι εκπροσωπούν κάποιους.
Αν και οι εκλογές δεν αφορούν την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη, εδώ συμμετέχουν σ’ αυτές μόνο Έλληνες. Δηλαδή δε μπόρεσαν να συμμετάσχουν σ’ αυτές άτομα που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα για δεκαετίες. Αυτό σημαίνει ένα 20% του πληθυσμού έκτος διαδικασίας. Επίσης ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και οι συμμαθητές του, ο πληθυσμός από 15-18 που είναι ικανότατος να εκφράσει πολιτική θέση είναι κι αυτός από την αρχή χωρίς δικαίωμα λόγου. Ήδη λοιπόν είναι μόνο 3 στους 4 που μπορούν να πάνε στις κάλπες. Αλλά οι μισοί δε πήγαν. Δηλαδή τελικά εμφανίστηκαν μόνο 3 στους 8. Από αυτούς τους 3, ο ένας ήταν νεοδημοκράτης, ο άλλος Πασόκος και ο τρίτος κάτι άλλο. Αλλά και τι έγινε... ας ασχοληθούμε με τη μικροκομματική ρητορεία του μπλε και του πράσινου μέχρι που στο τέλος να μη πηγαίνει κανένας σε κάλπη. Η ανούσια αντιπαράθεση τους δεν είναι ένα περιθωριακό γεγονός σε δύο όγδοα, είναι η πηγή του κακού του πολιτικού συστήματος. Το πολιτικό σύστημα γίνεται όλο και πιο γραφικό και αποξενωμένο, ακόμα και γι' αυτούς που το στηρίζουν.
Στα κουκιά λοιπόν... γύρω στα 400.000 άτομα πήγαν στη κάλπη για να δηλώσουν ότι πρωταρχικό τους πολιτικό μέλημα είναι απομάκρυνση των ξένων από τη χώρα ως η κύρια πηγή του κακού (ίσως και η αποκλειστική). Οι πολιτικά ανύπαρκτοι πράσινοι γίναν πολιτική δύναμη. Ο Σύριζα τιμωρήθηκε αυστηρά για την αμφιθυμία του απέναντι στο Δεκέμβρη. Το Πασόκ του πολιτικά ασπόνδυλου Παπαντρέου σέρνεται χωρίς αντίπαλο προς το εκλογικό φώτο φίνις. Η νουδού των 100 σκανδάλων στέκεται ακόμα όρθια. Όλοι οι δημόσιοι παράγοντες, και πάλι κερδισμένοι, μετράνε ένα ένα αυτάρεσκα τα κουκιά τους και τα οικονομικά οφέλη κι αυτών των εκλογών. Το εκλογικό παιχνίδι τελειώνει όπως η ταινία λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο, με τους πρωταγωνιστές να απολαμβάνουν τα κουκιά/κέρματα ένα προς ένα πετώντας τα και απολαμβάνοντας τον ήχο τους... γκλάνγκ γκλανγκ γκλανγκ γκλάνγκ

Ερχονται πάντα μεμονωμένα...

Κάποιοι βγήκαν και πάλι νευριασμένοι στο δρόμο. Για ένα περιστατικό, που διέπραξε ένας αστυνομικός, χωρίς να έχουν χειροπιαστές αποδείξεις ότι έλαβε εντολή να κάνει κάτι τέτοιο. «Προφανώς» ένα μεμονωμένο περιστατικό. Μια κακή στιγμή. Πάλι ένας άνθρωπος σε τραγική μοίρα που καλείται ενάντια στη συγκυρία να εφαρμόσει το νόμο. Κάποιος από τους αυλικούς θα μιλήσει πάλι για ήρωα, οι άλλοι όμως δεν ομολογούν ότι το γεγονός συνδέεται θετικά με τόπους και με χρόνους, με έννοιες και με ιδέες, με ανθρώπους και πράγματα, με αρρώστιες, με χρήμα, με την εξουσία. Αντιθέτως, πρόκειται για ακόμα ένα, μοναδικό, αυθύπαρκτο, ασύνδετο και αποκομμένο γεγονός, ίσως σε μια σειρά άτυχων συμπτώσεων. Γιατί με κοιτάτε καχύποπτα; Έχουμε μπροστά μας μια τεράστια σειρά μεμονωμένων περιστατικών που δε λέει να σταματήσει, και αν κοιτάξουμε προς τα πίσω, δε νομίζω ότι θα καταφέρουμε να εντοπίσουμε που άρχισε. Μήπως αυτά τα μεμονωμένα περιστατικά, τα ατυχή και δυσάρεστα... μήπως αυτά είναι ο κανόνας; Μήπως πρόκειται για αλυσίδες γεγονότων, που συστηματικά εγκλωβίζουν τα εξεγερμένα υποκείμενα, έτσι ώστε η πραγματική ζωή να καταγράφεται ως μεμονωμένη; Τη νοιώθετε τη διαχειριστική ένταση; Από τη μια τους είναι αναγκαίο και από την άλλη θέλουν να εξαλείψουν την εικόνα κράτους που δημιουργεί. Μια ιδανική επίλυση της έντασης είναι ο έλεγχος της πληροφορίας και η πάντα γοητευτική ομαδοποίηση.
Έτσι, κάποιοι δεν διαμαρτυρήθηκαν αυτή τη φορά. Κάποιος έσκισε το κοράνι, αλλά εμείς είμαστε άθεοι, είμαστε ενάντια στη θρησκεία που είναι υπεύθυνη για τα χειρότερα δεινά. Όμως το «περιστατικό» που συνέβη δεν αφορούσε την προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας. Αφορούσε την εξουσιαστική βία. Σ’ αυτό το μεμονωμένο περιστατικό δεν υπάρχει ακόμα ένοχος. Ο υπουργός, ο εκπρόσωπος, όλοι οι υπεύθυνοι είπαν ότι "η Ελληνική πολιτεία έχει αποδείξει διαχρονικά το σεβασμό στις αξίες της..." κλπ κλπ. Όντως η παρουσία τους είναι διαχρονική. Η ίδια η πολιτεία/κράτος είναι που εγγυάται τη φρίκη και την καθιστά διαχρονική... εκτός τόπου και χρόνου. Υπάρχει έτσι, όπως ο θεός που δε χρειάζεται να πραγματοποιεί εμφανίσεις για να του λες γελοίες προσευχές με σκυμμένο κεφάλι. Και όταν εμφανίζεται, άγριος και ισοπεδωτικός, η έκφραση μεμονωμένο είναι το ιερό ψεύδος για το οποίο κάποιοι εργάζονται, και μεταξύ τους το ψιθυρίζουν, κάθε φορά, πως ήταν «θέλημα θεού». Ποιανού λακές εξάλλου είναι ο διάβολος;