εκ των ων ουκ άνευ

Μου λείπει τόσο το στέκι μου που έχω σταματήσει να πηγαίνω στο Πάντειο από τον Αυγουστο, όταν έμαθα ότι κλείνει. Σήμερα ονειρεύτηκα ότι ήταν στη θέση του. Είχαμε μαζευτεί μέσα και πίναμε ρακόμελα.
Σκέφτομαι τους χώρους που έχουν πραγματική αξία για κάποιον. Υπολογίζω με πόσους χώρους μπορείς να δεθείς. Σε πόσα μέρη μπορείς να γυρίσεις όταν φοβάσαι ότι ξεχνάς ποιος είσαι. Πόσα καταφύγια μπορείς να βρείς. Πως συμβιβαζόμαστε με τόσες απώλειες;