στοv Γιάννη και τον Βασίλη«Όποιος αναλαμβάνει μια βδελυρή πράξη, πρέπει να φαντάζεται πως την έχει ήδη εκπληρώσει. Πρέπει να επιβάλλει στον εαυτό του ένα μέλλον τόσο αμετάκλητο όσο το παρελθόν».
Μπόρχες
Στο περί του Πολέμου ο Κλάουσβιτς ασκεί κριτική στην κυρίαρχη την εποχή του έννοια της «στρατιωτικής ιδιοφυίας».
Τονίζει το αστάθμητο, και πολύπλοκο των συνθηκών του πολέμου ασκόντας κριτική στη μηχανική εκτέλεση ενός λεπτομερή πολεμικού σχεδιασμού.
Τα προσόντα που απαιτεί... ιδιοφυία, σθένος και ρώμη, καθώς και δύο παράγωγα αυτών: το βλέμμα και την αποφασιστικότητα.
το πρώτο, το coup d’ oeil, είναι η στιγμιαία συμπερίληψη (Zusammenfassung): “Η σχεδόν ενστικτώδης ικανότητα να διακρίνεις μέσα στην ομίχλη του πολέμου τι συμβαίνει και τι είναι απαραίτητο να γίνει, μια διορατικότητα για τα ουσιώδη που καθιστούν ένα στρατιωτικό διοικητή ικανό να διαλέξει το σωστό τρόπο ενέργειας χωρίς σχεδόν δεύτερη σκέψη, και ασφαλώς χωρίς τη λεπτομερή εξέταση της πολύπλοκης διαδικασίας των υπολογισμών των δυνατοτήτων και πιθανοτήτων, που θα παρέλυαν τη τελική κρίση ενός κοινού πνεύματος”.
Αυτή η απόφαση, μέσα στην αυθαιρεσία και τα προβλήματα, όσο λάθος κι αν είναι, δεν πρέπει να αμφισβητηθει, παρότι η αποτιμηση της είναι μια αριθμητική πτωμάτων. Η στρατιωτικές εντολές πρέπει να έχουν τόση αποφασιστικότητα «ως εάν» να ηταν υπερβατικές. Έτσι ο στρατιωτικός χρειάζεται κάτι από την ιερότητα του κλήρου, ίσως γι’ αυτό και ο Kant να θεωρούσε ότι οι στρατηγοί δημιουργούν το συναίσθημα του υψηλού.
Τονίζει το αστάθμητο, και πολύπλοκο των συνθηκών του πολέμου ασκόντας κριτική στη μηχανική εκτέλεση ενός λεπτομερή πολεμικού σχεδιασμού.
Τα προσόντα που απαιτεί... ιδιοφυία, σθένος και ρώμη, καθώς και δύο παράγωγα αυτών: το βλέμμα και την αποφασιστικότητα.
το πρώτο, το coup d’ oeil, είναι η στιγμιαία συμπερίληψη (Zusammenfassung): “Η σχεδόν ενστικτώδης ικανότητα να διακρίνεις μέσα στην ομίχλη του πολέμου τι συμβαίνει και τι είναι απαραίτητο να γίνει, μια διορατικότητα για τα ουσιώδη που καθιστούν ένα στρατιωτικό διοικητή ικανό να διαλέξει το σωστό τρόπο ενέργειας χωρίς σχεδόν δεύτερη σκέψη, και ασφαλώς χωρίς τη λεπτομερή εξέταση της πολύπλοκης διαδικασίας των υπολογισμών των δυνατοτήτων και πιθανοτήτων, που θα παρέλυαν τη τελική κρίση ενός κοινού πνεύματος”.
Αυτή η απόφαση, μέσα στην αυθαιρεσία και τα προβλήματα, όσο λάθος κι αν είναι, δεν πρέπει να αμφισβητηθει, παρότι η αποτιμηση της είναι μια αριθμητική πτωμάτων. Η στρατιωτικές εντολές πρέπει να έχουν τόση αποφασιστικότητα «ως εάν» να ηταν υπερβατικές. Έτσι ο στρατιωτικός χρειάζεται κάτι από την ιερότητα του κλήρου, ίσως γι’ αυτό και ο Kant να θεωρούσε ότι οι στρατηγοί δημιουργούν το συναίσθημα του υψηλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου