"Γιατί ανέχεται η κυβέρνηση να κατηγορείται ότι οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, όταν μπορεί απλούστατα με τα ίδια τα στοιχεία της Κομισιόν να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες εν μέσω αυτής της κρίσης; Προφανώς επειδή θέλει να εφαρμόσει μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική και νομίζει ότι με την παγκόσμια οικονομική κρίση βρήκε τη χρυσή ευκαιρία, τα προσχήματα που της χρειάζονταν!"
Γ. Δελαστίκ "ΕΕ - ΝΔ μας εμπαίζουν" Έθνος 10.5.09
"Δεκαετίες τώρα παραμένει αναπάντητο το ερώτημα σε ποιους πάνε τα κολοσσιαία ποσά που δαπανά η ΕΕ (και παλαιότερα η ΕΟΚ) κάθε χρόνο για την κοινή αγροτική πολιτική. Τα κράτη αρνούνταν αποφασιστικά να δώσουν στοιχεία που να δείχνουν πώς κατανέμουν αυτούς τους πόρους της ΕΕ. Ετσι ανέκαθεν υπήρχε η υποψία πως σημαντικό μέρος των επιδοτήσεων και ενισχύσεων της ΚΑΠ δεν καταλήγει στους φυσικούς αποδέκτες, τους αγρότες. Είναι η πρώτη φορά που όλες οι χώρες - μέλη υποχρεώθηκαν να δώσουν στοιχεία στην ΕΕ [...] πάνω από 700 εταιρείες 17 χωρών της ΕΕ έχουν πάρει η καθεμιά τους περισσότερο από ένα εκατομμύριο ευρώ κατά τη διάρκεια του 2008 από πόρους της ΕΕ που διατίθενται στο πλαίσιο της... κοινής αγροτικής πολιτικής"
Γ. Δελαστίκ "Τρώνε τα λεφτά των αγροτών" Έθνος 11.05.09
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τα δύο συνεχόμενα κείμενα του Δελαστίκ δεν είναι ασύνδετα. Πρέπει να ψάξει κάποιος πολύ καλά σε εγχειρίδια πολιτικής για να αποκαλύψει τόσο καλά παραδείγματα πολιτικής παραπλάνησης Ίσως να βρει τελικά ανάλογες πολιτικές/επικοινωνιακές τακτικές στα παραδείγματα μεσαιωνικών μηχανορραφιών του Μακιαβέλι. Οι τεχνοκράτες της εθνικής και της υπερεθνικής εξουσίας χειρίζονται την εξαπάτηση των λαών με υποδειγματική μαεστρία. Αυτά τα απίστευτα επιτεύγματα δε φτάνουν βέβαια ποτέ στα μάτια μας, γιατί έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας στο δικομματικό παραλογισμό. Τους έχουμε απαξίωσει πλήρως αυτή τη περίοδο πολιτικής κρίσης και γελάμε μαζί τους όπως με δυο γκαφατζίδικους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων που μονομαχούν και απορούμε με τον εαυτό μας που τους επιτρέπουμε να προσβάλλουν συνεχώς το κοινό νου. Δεν τους έχουμε ικανούς να μας τη φέρνουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ίσως να είναι το ότι μας καθησυχάζει η δεδηλωμένη βλακεία τους, που τους επιτρέπουμε να διαιωνίζονται.
Αλλά κάπου αλλού, το κεφάλαιο, έχει απλώσει το χάρτη της μάχης και μελετάει ακούραστα. Ετοιμάζει σίγουρες νίκες με χτυπήματα που κανένας δε ξέρει από που του ήρθαν. (Όπως οι οικονομικές κρίσεις λειτουργούν στο τέλος μόνο υπέρ της κυριαρχίας του κεφαλαίου, έτσι και οι πολιτικές, αν και αποτελούν μοναδικές ευκαιρίες ανατροπής, στο τέλος καταλήγουν στην επέκταση και την ανανέωση της εξουσίας του πολιτικού κατεστημένου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου