Οι κεντρικοί ήρωες του YOSHIHIRO TATSUMI δε μιλάνε ποτέ. Είναι οι προλετάριοι της Ιαπωνίας που ανέχονται τα πάντα σιωπηλοί και ήρεμοι, και που, σιγά σιγά, βλέπουν ολόκληρη τη ζωή τους να καταρρέει Και πως να φτιάξεις τη ζωή σου αν μόνο να δουλεύεις ξέρεις; Και όταν ξεσπάνε, όχι με λόγια αλλά με πράξεις, με πράξεις ακραίες, κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Καταστρέφουν όλη τους τη ζωή και δικαιώνουν όλες τις προσβολές που έχουν δεχτεί. Τη σιωπή τους, δεν μπορείς να την εκλάβεις πια σαν σοφία. Μεταδίδουν το βίωμα ενός κόσμου άδικου, στον οποίο κανένας δε μπορεί να είναι δίκαιος, ενός κόσμου βρόμικου στον οποίο κανένας δε μπορεί να είναι καθαρός. Αυτά τα βιβλία, που δε θα κάνουν τον αναγνώστη τους να νιώσει περήφανος που είναι προλετάριος, κάνουν σαφές ότι ο κόσμος πρέπει ν' αλλάξει (μαζί του και οι άνθρωποι). Κι αυτό είναι που τα κάνει μεγάλη λογοτεχνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου